ҳам

[هم]

1. пайвандак дигар, ҳамдигар, боз, низ; аз паҳлӯи ҳам; аз ин ҷо ҳам мегузарем; ҳам… ва ҳам низ… ва низ; ҳам инаш ва ҳам онашро мебарем

2. ҷузъи пешини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънии дар як кор ё чиз шарик будани ду кас ё ду чиз: ҳамзабон, ҳамкор, ҳамнишин; ба (бо) ҳам бо якдигар, дар як ҷо, ҳамроҳ